TOSCA

Chasse Theater, Breda

27-10-2018

20:00 uur

Tosca-400-x-600

De beklemmende plot in combinatie met Puccini’s hartverscheurende en dramatische muziek maken Tosca één van de meest geliefde opera’s ooit. Macht en liefde gaan in deze opera een gevaarlijk spel aan en zorgen ervoor dat niemand ongeschonden uit de strijd komt. Liefde, lust en politieke intriges buitelen over elkaar heen in het leven van de temperamentvolle zangeres Floria Tosca. Wanneer haar geliefde, de schilder Mario Cavaradossi gevangen genomen wordt door de sadistische politiechef Scarpia, neemt de Floria manmoedig haar lot in eigen handen, met een dramatische afloop. het verhaal De schilder Cavaradossi helpt zijn vriend Angelotti, een ontsnapte politieke gevangene, aan een schuilplaats om zo uit handen te blijven van de kwaadaardige baron Scarpia. Cavaradossi's vriendin, de temperamentvolle zangeres Tosca zet onbedoeld Scarpia's mannen op het spoor van haar vriend. Scarpia laat Cavardossi martelen om meer informatie over Angelotti te krijgen. Hij belooft Tosca dat hij de schilder zal laten gaan, wanneer zij de nacht met hem wil doorbrengen. Zij stemt toe en wanneer Scarpia een vrijgeleide schrijft, steekt zij hem dood. Tosca zoekt Angelotti in zijn dodencel op en vertelt hem dat Scarpia de opdracht heeft gegeven om het vuurpeloton te voorzien van losse flodders. Na de schijnexecutie op het dak van de Engelenburcht zullen zij Rome verlaten. Maar Scarpia heeft helemaal geen opdracht gegeven en Cavaradossi sterft. In paniek springt Tosca van de kantelen van de burcht.

De beroemde criticus Julius Korngold, de vader van de componist Erich Wolfgang Korngold, noemde Puccini's Tosca schertsend 'martelkamermuziek', Benjamin Britten vond het geheel 'van een ziekmakend leegte' en Joseph Kermann deed het werk af als 'a shabby little shocker'. Maar ondanks de oppervlakkigheid en de goedkope theatertrucs die het werk kenmerken, zijn de oprechtheid van het hoofdpersonage en al die verrukkelijke melodieën van Puccini maar moeilijk te weerstaan. De eerste opvoering in Rome in 1900 viel in de smaak bij het publiek, maar de pers trok fel van leer tegen de in hun ogen onzedelijke vertoning. Die uitspraken wakkerden het vuur aan en brachten veel publiek op de been dat deze choquerende opera met eigen ogen wilde zien. De negatieve publiciteit droeg uiteindelijk bij aan het internationale succes dat deze opera weldra zou worden.